Teren przeznaczony pod inwestycję obecnie jest zagospodarowany i jest terenem poprodukcyjnym. Obiekty istniejące przeznaczone są do rozbiórki, z wyjątkiem budynku dawnej spawalni – położonej w części północnej założenia. Budynek spawalni jest objęty ochroną konserwatorską i obowiązek jego zachowania został zawarty w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Koncepcja architektoniczno-urbanistyczna zakłada stworzenie zespołu budynków uporządkowanych w dwa kwartały, oraz jeden budynek wolnostojący – nadbudowę dawnego obiektu spawalni.

Obszar zajmowany przez zabudowę kwartałową zlokalizowany w centralnej części założenia został podzielony na dwie części. Część położona bliżej rynku została zagospodarowana zabudową pierzejową z zamkniętym dziedzińcem. Część wschodnia posiada pierzeję od drogi publicznej, oraz półotwarty dziedziniec połączony z ciągiem pieszo-rowerowym. Lokalizacja kwartałów została podyktowana przez proporcje otaczającej zabudowy (projektowanej i nowopowstającej) oraz przez ślad po dawnych zabudowaniach.

Budynek istniejący dzięki wkomponowaniu go w planowany ciąg pieszy zyskał odpowiednią rangę oraz podkreśla szacunek autorów projektu do zastanej tkanki historycznej. Dawniej przemysłowy budynek ma szansę stać się realnym centrum kulturalno-usługowym dzielnicy. Wnętrza o loftowym charakterze stanowią doskonałe tło dla gastronomii i rozrywki, która zlokalizowana przy rynku będzie najatrakcyjniejszym miejscem spędzania czasu mieszkańców nowej dzielnicy mieszkaniowej.

Kształt pierzei wzdłuż bulwary pieszego kontynuuje linię zabudowy od strony wschodniej, jednocześnie tworząc przestrzeń, o proporcjach wymaganych lokalizacją budynku wysokiego w jej centralnej części. Taki zabieg pozwala na wyraźne zdefiniowanie znaczenia dominanty wysokościowej w tym miejscu.